علی علیه السلام عین الله و ید الله

علامه اميني (ره) (عالم بزرگ معاصر، صاحب كتاب ارزشمند الغدير) در يكي از سفرها در مجلسي شركت كرد، يكي از علماي اهل تسنّن به او گفت: «شما شيعيان در مورد حضرت علي (عليه السّلام) غلو و زياده‌روي مي‌كنيد، مثلاً
او را با لقب «يَدُالله»، «عَيْنُ الله» (دست خدا، چشم خدا) و… مي‌خوانيد، توصيف صحابه، تا اين حد، نادرست است.»
علاّمه بي‌درنگ جواب داد:

«اگر عمر بن خطاب، علي (عليه السّلام) را با چنين القابي خوانده باشد، چه مي‌گوييد؟»

او گفت: سخن عمر براي ما حجت است.

علامه اميني در همان مجلس، يكي از كتاب‌هاي اصيل اهل تسنّن را طلبيد، آن كتاب را حاضر كردند، علامه آن را ورق زد، صفحه‌اي از آن را گشود كه در آن صفحه اين حديث آمده بود:
«مردي به طواف كعبه اشتغال داشت، در همانجا به زن نامحرمي، نگاه نامشروع كرد، حضرت علي (عليه السّلام) او را در آن حال ديد، با دست، ضربه به صورت او زد و به اين ترتيب او را مجازات كرد.
او در حالي كه دستش را بر صورتش نهاده بود و بسيار ناراحت بود، به عنوان شكايت از علي (عليه السّلام) نزد عمر بن خطاب آمد، و ماجرا را گفت.
عمر در پاسخ او گفت: قد راي عين الله و ضرب يدالله: «همانا چشم خدا ديد و دست خدا زد.»
كنايه از اينكه: چشم علي (عليه السّلام) آنچه مي‌بيند خطا نمي‌كند، زيرا چشم او چشمي است كه آميخته با اعتقاد به خدا است و چنين چشمي، اشتباه نمي‌كند، و دست علي (عليه السّلام) نيز جز در راه رضاي خدا حركت نمي‌نمايد.
سؤال كننده وقتي كه اين حديث را ديد مطلب را دريافت، و قانع شد.

?توضيح اينكه: اينگونه تعبيرات، شبيه جملة «روح الله» براي حضرت مسيح ـ عليه السّلام ـ است، كه به منظور «اضافه تشريفي» گفته مي‌شود، نه اينكه منظور، آن باشد كه خدا، روح يا دست و چشم دارد.

• مولانا؛ یک بام دو هوا

روزی مشغول مطالعه یکی از کتاب‌های «مولوی محمد عمر سربازی» بودم.

مطالعه‌ام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته : «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی».

فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا می‌گویند؟ از چند مولوی سؤال کردم.
پاسخی که به من دادند، این بود : «مولانا» یعنی واجه ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما.

به آن‌ها گفتم:
من تعجب می‌کنم «مولا» درباره بزرگان شما معنای واجه و رهبر می‌دهد ولی در سخن پیامبر خدا صلی الله علیه وآله به معنای دوست آمده?!؟ 

? از خاطرات شریف زاهدی روحانی برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید و شیعه شد.

?از کتاب باید شیعه می شدم ، خاطرات شریف زاهدی ،ص ۱۳۸.

 الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة أميرالمؤمنين و الائمه عليهم السلام.