آداب طلبگی?

ایستگاه اول ?: اخلاق ومنش طلبه(قسمت سوم)

حوزه سوم : شاخصه های اخلاقی طلبه?? در محضر استاد :

۱. از آن‌جا که جایگاه استاد در اسلام بسیار مهم و رفیع می باشد تا حدی که به عنوان مادر معنوی یک طلبه ی خواهر مطرح گردیده لذا طلبه از دیدگاه اسلام پای کرسی هر استادی زانو نمی زند بلکه بر اساس معیارهای مشخصی که در دین اسلام مطرح گردیده به دنبال استادی می گردد که در خور چنین شأن و جایگاهی باشد? تا بتواند روح و عقل وفکر خود را همچون زمینی مستعد در اختیار او بگذارد? و استاد شایسته نیز در این زمین بجای پرورش علف‌های هرز درختانی بارور ?را به ثمر رساند .
۲. تواضع و فروتنى در برابر استاد ☺️? (فراموش نکنیم ?حالا ممکن است با استاد صمیمی باشیم? یا حتّی ممکن است گاهی فاصله‌ی سنی ما کم باشد، امّا استاد، استاد است، باید ایشان را تعظیم وتکریم کنیم?)
۳.طلبه از منظر اسلام از استاد خود همواره به احترام یاد می کند(طلبه?? چه در حضور استاد وچه در غیابشان باید نامشان را با احترام ذکر کند ، بعنوان مثال بگوید استاد ما، حاج خانم بزرگوار و … از واژه های محترمانه استفاده کند این ریز رفتارها خودسازی را تشکیل می‌دهند پس به کوچک وبزرگ رفتارهایمان توجه کنیم??)
۴.حق شناسى وقدر دانی از استاد خود .(یعنی سپاسگزار وجود استادی باشد که در سرما وگرما وشرایط کرونایی بلند می‌شود وخانه وکاشانه را ترک کرده تا علم آموزی وتفقه در دین را به شما بیاموزد پس کمترین شکرگزاری حضور فعالانه ومودبانه در کلاس ایشان است???)?
۵. تندی‌های استاد را با جان و دل تحمل می نماید☺️?( اگر استادش تندی کرد، او در عذر خواستن و اظهار پشیمانی و درخواست بخشش، پیش‌دستی کند و خود را مسبِّب این رفتار دانسته، سرزنش را نیز متوجه خود بداند؛ که این کار،‌ محبت استاد و توجه قلبی او را بیشتر و بهتر، حفظ خواهد کرد و برای دنیا و آخرت دانش‌پژوه، سودمند تر خواهد بود.)
۶. طلبه مراقب حرکات و رفتار و حالات خود در محضر استاد می باشد تا کوچک‌ترین جسارتی به استاد ننماید ..??
۷.مراقب رفتار و گفتار خود بوده⚖️ و حتی صدای خود را تنظیم می نماید? که با لحن و صدایی بی ادبانه سخن نگوید .?
۸. در صورت وجود اشتباه در سخن استاد محترمانه وظریف به وی یاد آوری می نماید.?
۹. طلبه مودبانه استاد را مورد خطاب قرار می دهد .?
۱۰.به هنگام درس دقیق به سخنان استاد گوش داده و حواس خود را پرت نمی نماید .? (نحوه‌ی نشستن ما نزد استاد، نحوه‌ی راه رفتن خود را در کنار استاد، نحوه‌ی نشستن ما سر کلاس درس، خودکار و کاغذ در جلسه‌ی درس همراه داشتن این ادب به استاد است، ولو ممکن است چیزی ننویسیم نفس این کار ادب را نشان می‌دهد???)
۱۱. فرصت کلاس را با سؤال‌های بی مورد تلف ننماید??
 «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السّلام) یَقُولُ»” امیر المؤمنین می‌فرمود « إِنَ‏ مِنْ‏ حَقِ‏ الْعَالِمِ‏ » یک سری حقوق را می‌شمارند ۱- « أَنْ لَا تُکْثِرَ عَلَیْهِ السُّؤَال َ» زیاد از او سؤال نپرسید که این چیست، آن چیست ۲- « وَ لَا تَأْخُذَ بِثَوْبِهِ » لباس او را نکشید احتمالاً کنایه از این است که به او پیله نکنید. ۳- « وَ إِذَا دَخَلْتَ عَلَیْهِ وَ عِنْدَهُ قَوْم ٌ» هر گاه وارد بر او شدید در حالی که تنها نیست، جمع دیگری هم در محضر او هستند « فَسَلِّمْ عَلَیْهِمْ جَمِیعاً» به همه‌ی آن جمع سلام کن. امّا « وَ خُصَّهُ بِالتَّحِیَّهِ دُونَهُمْ » به آن عالم سلام مخصوص و انفرادی کن. ۴- « وَ اجْلِسْ بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لَا تَجْلِسْ خَلْفَهُ » در محضر او بنشین، پشت او نرو و یک گوشه و یک دیواری پیدا کنی تکیه کنی و به گونه‌ای دیده نشوی و بگویید ما صدا را می‌شنویم و فیض می‌بریم، نه در محضر او و پیش روی او بنشین، علامت ادب است. ۵- « وَ لَا تَغْمِزْ بِعَیْنِکَ » با چشم‌های خود به صورت او خیره نشو، یک حالت حیا در نگاه خود داشته باش. ۶- «وَ لَا تُشِرْ بِیَدِکَ» با دست به او اشاره نکن. گاهی آدم می‌خواهد اشاره کند در حد مثلاً همسان آدم است، آدم به دوست خود یک چیزی را با اشاره می‌گوید، با چشمک یک چیزی را می‌گوید ولی به یک به یک استاد نباید این‌طور باشد. « وَ لَا تُکْثِرْ مِنَ الْقَوْلِ قَالَ فُلَانٌ وَ قَالَ فُلَانٌ خِلَافاً لِقَوْلِهِ » آقا یک نظری دارد، شما رفتید نظرات دیگر را هم دیدید خلاف نظر او است، مدام نگویید فلانی این نظر را دارد، فلانی آن نظر را دارد. « وَ لَا تَضْجَرْ بِطُولِ صُحْبَتِهِ » خیلی طولانی نکن. « فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا »"احزاب،۵۳" وقتی غذا را خوردید حالا چه غذای مادی، چه غذای معنوی بلند شوید، خیلی طول ندهید، او را اذیّت نکنید به هر حال وقت او مغتنم است.)
(اصول کافی جلد۱)

کوثر دهیمی نژاد _ تیم رسانه ای حوزه علمیه فاطمه‌الزهراء(سلام‌الله‌علیها)_اهواز