به زبانی ساده گذری بر بایدها ونبایدها
?مخاطرات و تهدیدات اجتماعی یک مومن به صورت عام ویک طلبه بصورت خاص
✍مؤمنین واقعی سعی میکنند در جلوت و ظاهر زیاد به ایمان شناخته نشوند. تقوای درونی و خدا ترسی آنها در خلوتشان بیشتر از جلوتشان است.
آنان از شناخته شدن به ایمان در بین مردم رنج میبرند. انسانهایی پنهان هستند که در ظاهرشان هر چند کاری نمیکنند که بیدین شناخته شوند ولی چنان هم قدم بر نمیدارند که از خود در اجتماع بت درست کنند. شهره شدن در میان مردم به ایمان و تقوی بار و مسئولیت سنگینی بر دوش انسان میگذارد. کسی که در مراسم عروسی شرکت نمیکند و ادعای گناه بودن آن را دارد، اشکال و حرجی بر او نیست، ولی باید بداند در صورت فاش شدن نیت او برای مردم، مطالبات مردم نیز از او بیشتر خواهد شد، تمام حرکات و سکنات او زیر ذرهبین خواهد رفت، کوچکترین معصیت او بزرگ دیده خواهد شد و در ببینندگان ایجاد نفرت خواهد کرد.
⏪ در حالت عادی اگر مردی در خیابان زنان را نگاه کند، زیاد ناظران را جلب توجه نمیکند اما اگر مردی مداح این نگاه را کند، تحمل این معصیت بر آنان سنگین است. پس اگر مردی می داند که نمیتواند مواظب چشمش باشد، بهتر است زیاد دنبال مشهور شدن نباشد. چون هم آبروی خود را میبرد و هم دین خدا را.
⏪برای همین است که مؤمنین راستین سعی میکنند برخی کارهای نیکشان و عباداتشان از چشم جمع دور بماند.
بهتر است کسی که گمان میکند با عروسی رفتن، فضیلت و تقوی او آسیب میبیند، و صلاح نفس است که نرود، این فرد نباید در جمعی بیان کند که شرکت در عروسی و رقص و آواز حرام است. این امر هرچند تبلیغ دین خداست.
ولی باید بدانیم آیا اعمال ما لیاقت تبلیغ دین خدا را دارد؟ کسی که چنان مراقب است که رقص نبیند و آواز نشنود تا دچار معصیت شود باید غیبت هرگز نکند باید در خیابان چشمش خطا نرود.اگر نمیتوانیم چنین باشیم، بهتر است برای نرفتن به عروسی از دین خدا مایه نگذاریم و مثال بگوییم، من وقتی در عروسی میروم صدای موسیقی میشنوم، سرم سوت میکشد. وقتی که کسی نرفتن به عروسی را سوت کشیدن سر به مردم بیان میکند دیگر کسی اعمال او را زیر ذرهبین نمیبرد. هم خودش راحت است و هم دین خدا را راحت میگذارد.
سخنی کوتاه ⇦ یا آن گونه باش که هستی یا آنگونه باش که میگویی.